Vefa İnsanı

Mektubat-ı Maveraunnehir'den alıntıdır. 2002 ağustos



Şimdi size ibret verici bir yaşanmış hikaye daha veriyorum. Hem de hiçbir değişiklik yapmadan. Bu aslında bir haber. ben bunu Galatasaray'ın sayfasından olduğu gibi buraya kopyalıyorum. Bu satırları okurken şunu daha iyi anladım ki futbol ayakla değil yürekle oynanır. Buyrun:
<>
Allahım bu ne fedakarlık. Bu ne vefa. Bu ne büyük bir meziyet. Ben aslında Lucu yu sevmezdim ve hatta ona çingene diye hitap ederdim. Ama onun aslında pırlanta gibi bir kalbe sahip olduğunu ve ne kadar vefa duygusu olduğunu şimdi anlayabildim. Şimdi benim de gözlerimden yaşlar, klavyenin üzerine adeta birbirleriyle yarışırcasına damlıyor. Hıçkırıklarımı bir türlü engelleyemiyorum. Hakkını helal et Lucu. Biz eskiden "Türkün Türk'den başka dostu yoktur" derdik. Şimdi Haci Popu ve Lucu gibi insanları tanıdıktan sonra zannediyorum dost listemize Romenleri de almamız gerekiyor. Yolun açık olsun Lucu. Allah işini rasgetsin. Allah hidayet nasib eylesin. Amin.
Bu olaya baktığımızda insanın dudaklarından şu Çin atasözünün dökülmemesi elde değil: "Demir ayakkabılar ayakları küçültmez. Sadece büyümesini engeller. O halde kaliteli ruh yontulmamış ağaçtan ibaret olamaz."(*) Gerçekten de konuyu en iyi bu açıkladı bence. Bunun üzerine ancak şu söylenebilir: "..... tövbe tutmaz".
(*) Burada Çin atasözü olduğu iddia edilen sözün yazar tarafından uydurulduğunu bilin ki, boşu boşuna içerdiği derin(!) manayı anlamaya çalışmayın.